Sedia untuk makan malam..selamat 3-4 ringgit untuk buah, sayur dan ulam...emmm sedapnya..
Sunday, July 27, 2008
Hasil Tanaman Saya
Petik 4 Ogos 2008 yang lalu. tomato makan gitu je, manis.... Kacang botol bagi kat jiran sebelah kak roy. tak larat nak makan dah. Terung pun isteri bagi kat kawan dia kak aini...
Saturday, July 26, 2008
Kitaran Sawi Bunga, Bayam dan Kangkung
Hari ini genaplah umur sayur 33 hari atau 1 bulan 3 hari. Empat hari lepas dah petik sikit buat sayur dalam mihun sup. Sejak 2 - 3 hari ni, hujan lebat yang turun menyebabkan daun-daun sawi jadi koyak dan lebam...
Persembahkan...gambar-gambar sayur saya yang sudah boleh dipetik...he.he.he..gambar pada 23 Ogos 2008
Persembahkan...gambar-gambar sayur saya yang sudah boleh dipetik...he.he.he..gambar pada 23 Ogos 2008
Umur 19 hari - 9 Ogos 2008. Semalam Olimpik Beijing 08.08.08!!!
Alih masuk ke dalam pasu sikit....
Bayam dialih ke bekas baru yang dibeli kat Giant RM34.99 pada 7 Ogos 2008.
Gambar umur 6 hari - 26 Julai 2008
Alih masuk ke dalam pasu sikit....
Bayam dialih ke bekas baru yang dibeli kat Giant RM34.99 pada 7 Ogos 2008.
Gambar umur 6 hari - 26 Julai 2008
Mula semai biji benih pada 20 Julai 2008
Thursday, July 24, 2008
Kebun Saya - 1
Antara minat saya yang paling utama ialah berkebun". Dengan adanya lebihan tanah di belakang rumah lebih kurang 18' x 15', saya mula menanam beberapa ulam-ulaman, sayur-sayuran dan pokok buah-buahan. Antaranya ialah:-
Buah-buahan - pisang, betik, ubi kayu, limau purut, limau kasturi, buah naga.
Ulam-ulaman - raja, pegaga, pudina, kacang botol, selom, kemangi, kesum, maman, kadok, duri tujuh.
Sayur-sayuran - cili, terung, bendi, bayam, sawi bunga, cili, kangkung, tomato.
Rempah - lengkuas, kunyit, halia, pandan, serai.
Dengan sukacitanya saya ingin berkongsi gambar pokok-pokok tanaman saya untuk tatapan anda semua....selamat menikmati gambar-gambar yang segar!!!
Thursday, July 17, 2008
Analisa Saham 17 Julai 2008
Last night Dow was up 276 points thanks to a drop in oil prices and also better than expected report from Wells Fargo bank. Our market as expected bounced 6 points in the morning but not expected to last.
Oil was steady at USD134.90 Thursday in Asia after plummeting more than $10 a barrel in the previous two sessions as evidence mounted that record prices are slowing U.S. demand.
At mid day, Hong Kong was up 545 points(2.57%) , Japan's Nikkei up 122.32 points(0.96%) and Singapore up by 44.2 points (1.56%)
News of Anwar Ibrahim's arrest yesterday would keep investors on the sidelines.
Strategy-wise, investors should trim positions on rebounds as we are still in bearish mode. One should not be a hero and trade against the major trend.
For short term trading, can still focus on Gamuda. Buy on retracement to 2.35 level. News of major Middle East buyer will keep prices steady.
Saturday, July 12, 2008
Singapura setaraf Israel?
Oleh AZMI HASSAN
BERITA mengenai niat negara jiran Malaysia iaitu Singapura yang bakal membuat perolehan sehingga 100 pesawat pejuang F-35 Joint Strike Fighter (JSF) mengundang berbagai andaian bukan sahaja dari kalangan ahli politik dan profesional tetapi juga dari orang ramai.
Reaksi sebegini tidak menghairankan kerana apa sahaja berita mengenai keupayaan ketenteraan Singapura sudah pasti akan menarik perhatian rakyat Malaysia.
Tetapi berita mengenai F-35 adalah begitu istimewa bukan sahaja kerana pesawat pejuang ini adalah paling canggih pernah dibangunkan tetapi juga jumlah sehingga 100 buah telah mengundang berbagai spekulasi mengenai tujuan sebenar Singapura.
Perlu diambil perhatian walaupun Tentera Udara Diraja Malaysia (TUDM) pada ketika ini dianggap sebagai kuasa udara yang dominan di kalangan negara ASEAN kerana Sukhoi SU-30 milik mereka, tetapi kehadiran F-35 tidak lama lagi akan mengubah senario penguasaan pertahanan udara.
Tidak keterlaluan jika diandaikan negara yang memiliki F-35 akan melonjak sehingga 30 tahun kehadapan dalam hal ehwal penguasaan ruang udara.
Panglima TUDM, Jeneral Tan Sri Azizan Ariffin, dalam reaksi balas terhadap berita perolehan F-35 menyatakan cadangan Tentera Udara Republik Singapura (RSAF) merupakan amalan biasa sesebuah negara dalam memodenkan angkatan tenteranya dan ia tidak perlu dibimbangi.
"Saya tidak terkejut dengan berita tersebut. Itu merupakan program pemodenan tentera mereka dalam jangka masa panjang," tambah beliau.
Sememangnya berita mengenai F-35 Singapura tidak mengejutkan kerana niat tersebut telah pun diketahui semenjak tahun 2003 lagi ketika mereka menyertai projek pembangunan F-35 dalam kategori Penyertaan Kerjasama Keselamatan (SCP).
Terdapat empat tahap penyertaan program F-35 iaitu Tahap 1,2,3 dan SCP yang memerlukan sumbangan kewangan yang berbeza bagi setiap tahap.
Penyertaan Tahap 1 umpamanya yang hanya dimiliki oleh United Kingdom memerlukan sumbangan sehingga AS$2 bilion sementara tahap terendah SCP telah menyaksikan Singapura dan Israel memberi sumbangan sehingga AS$50 juta kepada projek pembangunan F-35. Perlu diambil perhatian bahawa sumbangan penyertaan tidak termasuk kos perolehan pesawat pejuang tersebut.
SumbanganBukan semua negara mempunyai keistimewaan untuk turut serta dalam pembangunan F-35 kerana ia adalah atas dasar jemputan Amerika Syarikat sahaja. Setakat hari ini terdapat hanya 10 negara yang turut sama dalam projek F-35 iaitu Tahap 1 (United Kingdom), Tahap 2 (Itali dan Belanda), Tahap 3 (Australia, Kanada, Denmark, Norway dan Turki) dan SCP (Singapura dan Israel).
AS membenarkan penyertaan negara lain kerana sumbangan yang diberi dapat menampung kos pembangunan F-35 kerana peruntukan yang disediakan oleh Kongres AS adalah begitu terhad sekali.
Manakala negara yang menyertai program tersebut dibenarkan berkongsi penyertaan industri yang menjerumus kepada imbuhan bentuk ekonomi. Penyertaan UK umpamanya turut serta menguntungkan industri pertahanan mereka kerana beberapa bahagian teknologi F-35 dibangunkan oleh industri negara tersebut.
Begitu juga penyertaan Singapura dan Israel walaupun pada tahap terendah SCP telah sedikit sebanyak memberi nafas kepada industri pertahanan mereka selain dari mendapat keistimewaan membuat perolehan F-35.
Tetapi apa yang paling penting mengenai penyertaan 10 negara tersebut dalam pembangunan F-35 adalah mereka mempunyai suara untuk menentukan ciri-ciri F-35 yang bakal dimiliki.
Seperti mana sistem avionik Sukhoi SU-30 milik Malaysia diubahsuai menggunakan teknologi Perancis, F-35 Singapura juga besar kemungkinan diubah suai mengikut keperluan RSAF.
Memang benar perolehan F-35 RSAF tidak memeranjatkan walaupun pesawat pejuang tersebut jauh lebih hebat daripada Sukhoi SU-30 TUDM. Tetapi apa yang mengejutkan adalah jumlah 100 buah yang bakal dibuat kerana ia mengundang berbagai spekulasi.
Ketika Singapura menyertai program tersebut pada tahun 2003, jumlah bakal perolehan yang dinyatakan hanya 24 buah sahaja, iaitu satu angka yang masih dianggap munasabah walaupun dibandingkan dengan 18 Sukhoi SU-30 yang bakal dimiliki oleh TUDM.
Israel umpamanya yang sama-sama berada dalam kumpulan SCP seperti Singapura, juga diberitakan akan membuat perolehan sebanyak 100 pesawat F-35 dan ini sebenarnya tidak mengejutkan kerana rejim tersebut sentiasa berada dalam keadaan konflik dengan jiran Asia Barat mereka.
Tidak munasabahnya perolehan 100 F-35 oleh Singapura dapat difahami dengan jelas menggunakan anologi nisbah pemilikan F-16 antara Singapura dan Israel.
RSAF adalah satu-satunya organisasi angkatan tentera udara yang mempunyai nisbah jumlah pesawat pejuang berbanding dengan keluasan kawasan operasi yang paling tinggi.
Malah nilai nisbah tersebut melampaui pesawat pejuang yang dimiliki oleh tentera udara Israel (IAF). Ambil contoh jumlah jet pejuang F-16 yang dimiliki oleh RSAF.
Setakat ini mereka mempunyai sebanyak 38 buah jet pejuang F-16 yang bersamaan dengan satu jet pejuang untuk mengawal setiap 55km persegi jika jarak operasi F-16 ialah 1,000km.
IAF, secara perbandingan hanya mempunyai satu jet pejuang F-16 untuk setiap 80 km persegi negara tersebut. Jika ditambah jumlah F-15 yang dimiliki oleh RSAF, besar kemungkinan RSAF jauh lebih hebat dari IAF.
Apakah rakyat Malaysia perlu gusar dengan kehadiran 100 F-35 di ruang udara ASEAN adalah satu perkara yang menarik untuk dibahaskan.
Tetapi apa yang paling penting adalah pihak yang bertanggung jawab mengenai pertahanan negara sentiasa peka dengan keadaan sekeliling dan dalam kes ini sudah pasti rakyat Malaysia menaruh seluruh kepercayaan kepada kewibawaan TUDM. -- Utusan Malaysia Online
Sunday, July 6, 2008
Berakhirnya era Bill Gates di Microsoft
Perisian Windows jadikan beliau manusia terkaya dunia
MINGGU lepas, William Henry Gates III atau lebih dikenal sebagai Bill Gates meninggalkan syarikat yang dibinanya 1,712 minggu atau 33 tahun yang lalu, Microsoft. 'Meninggalkan' sebenarnya tidak begitu tepat, Bill Gates masih menjadi Pengerusi Bukan Eksekutif. Tugas mentadbir syarikat raksasa itu terletak ke bahu Ketua Pegawai Eksekutif, Steve Ballmer. Hari ini usia Bill Gates baru 52 tahun, tetapi beliau merupakan ikon dalam dunia teknologi maklumat selain menjadi seorang daripada manusia yang paling dikenal di dunia.
Bill Gates telah mengubah dunia pengkomputeran dan sekali gus dunia maklumat. Syarikat yang diasaskannya bersama Paul Allen pada tahun 1975 telah mendefinisikan industri perisian. Perisian 'Windows' dalam segala bentuk variasinya yang dibuat oleh syarikat Microsoft kini merupakan sistem pengendalian (operating system) yang digunakan oleh lebih 90 peratus daripada satu bilion komputer peribadi di dunia hari ini. Windows juga digunakan dalam peralatan tercanggih seperti komputer mini dan PDA. Sistem pengendalian syarikat itu menjadi semacam monopoli dalam industri komputer lalu menimbulkan pelbagai dakwaan undang-undang antitrust baik di Amerika Syarikat (AS) dan Kesatuan Eropah (EU).
Apa yang penting ialah Microsoft telah memudahkan cara manusia berkomputer serta mendemokrasikan budaya berkomputer yang selama ini bertolak dari peralatan yang sukar dan tidak 'user-friendly'. Beliau menyedari perlunya kos pengkomputeran diturunkan pada paras serendah mungkin. Mungkin kadar untungnya kecil tetapi jumlah penggunaannya besar. Beliau juga memisahkan antara perkakasan dan perisian, dua elemen yang menurut beliau lebih baik dibentuk secara berasingan. Oleh sebab itu Windows boleh digunakan sebagai sistem pengendalian apa saja jenama komputer peribadi.
Pada tahun 1995 beliau sudah bercakap tentang 'gelombang besar internet'. Internet pada masa itu masih baru. Tiada siapa yang boleh menduga kesan internet dalam kehidupan kita sehari-hari. Ini termasuk pengaruhnya dalam perdagangan, hiburan dan bersosial. Mungkin Bill Gates mempunyai visi yang jelas dalam menyediakan perisian untuk komputer. Tetapi beliau terlepas pandang kuasa enjin carian yang melahirkan syarikat seperti Yahoo dan Google. Microsoft cuba membeli Yahoo dengan harga RM160 bilion baru-baru ini tetapi gagal. Bill Gates menyedari strategi internetnya gagal walaupun beliau di antara orang pertama yang melihat potensinya.
Bagaimanapun syarikat Microsoft yang diasaskannya kini menggaji lebih 900,000 pekerja di seluruh dunia dan dengan pendapatan melebihi RM160 bilion setahun. Jumlah itu, berdasarkan Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) lebih besar daripada banyak negara di dunia. Malah, pendapatan Microsoft dalam setahun merupakan sepertiga daripada jumlah yang diperuntukkan oleh Kerajaan Malaysia untuk Rancangan Malaysia Kesembilan (RMK-9). Keuntungan syarikat itu tahun lalu saja melebihi RM57.6 bilion, melebihi nilai kekayaan terkumpul semua pemilik syarikat yang tersenarai di Bursa Malaysia.
Apa yang lebih penting ialah kekayaan yang memungkinkan Bill Gates menjadi orang paling kaya di dunia sehingga tahun lalu. Hari ini nilai peribadi beliau dikatakan lebih sedikit RM163 bilion. Pada tahun 1999, nilai beliau ialah RM320 bilion. Ini berdasarkan 1,031,555,600 sahamnya dalam syarikat Microsoft yang tiap satunya bernilai RM315.2 apabila Indeks Dow Jones mencecah 10,000 mata. Pada waktu itu Bill Gates menambah RM14 juta setiap jam pada kekayaannya. Kekayaannya melebihi KDNK semua negara di benua Afrika tidak termasuk Afrika Selatan.
Begitu luar biasa sekali kekayaannya hinggakan penanda aras baru kekayaan ditentukan oleh apa yang disebutkan 'Bill Gates Wealth Index' atau Indeks Kekayaan Bill Gates. Seorang pengkaji menggunakan tahun 1998 sebagai penanda indeks ini. Sekiranya beliau bekerja 14 jam sehari selama 25 tahun (dari 1975 apabila Microsoft bermula), pendapatan Bill Gates berdasarkan nilai kekayaannya ialah AS$1 juta (RM3.2 juta) setiap jam atau kira-kira AS$300 (RM960) sesaat. Pada tahun 1998, keuntungan Bill Gates dalam sebulan mengalahkan jualan semua, kecuali 25 buah syarikat yang disenaraikan dalam Fortune 500.
Kita harus ingat dalam 15 tahun kebelakangan ini, daripada 10 orang yang dianggap terkaya di dunia, enam orang merupakan mereka yang terbabit dalam teknologi maklumat. Apabila syarikat carian Google disenaraikan, modal pasarannya mencecah RM456 bilion. Dengan penyenaraian itu, telah lahir lima billionaire dan lebih 1,000 jutawan. Hari ini juga tiga pemain terbesar di internet Amazon.com, e-Bay dan Google menulis semula hukum hakam dunia siber. Amazon mempunyai 49 juta pengguna, syarikat lelongan e-Bay mencatatkan jualan melebihi RM155 bilion tahun lalu dan Google merupakan enjin carian yang terbesar masa ini.
Memang hari ini Microsoft menjual 75 barangan, kebanyakannya membabitkan perisian, banyak pula dalam pelbagai variasi, menjadikannya juara dalam bidang itu. Bill Gates telah mencapai sasarannya untuk memastikan bahawa 'setiap meja di setiap rumah' akan diletakkan sebuah komputer. Tetapi 33 tahun telah mengubah landskap dunia pengkomputeran dan pemain di dunia siber. Hari ini Microsoft tidak boleh bertahan dengan hanya perisian Windows saja. Teknologi memungkinkan kecanggihan baru yang sekarang ini mencabar keunggulan Windows. Rangkaian broadband yang lebih murah dan akses tanpa wayar yang canggih mengubah dunia dagang, komunikasi dan hiburan.
Apakah yang akan dilakukan oleh beliau selepas ini? Khabarnya beliau akan memberikan tumpuan sepenuh masa pada Yayasan Bill dan Melinda Gates, yang terbabit dalam kerja-kerja kedermawanan. Yayasan ini merupakan yayasan yang mempunyai modal yang terbesar di dunia - RM88 bilion. Ia mengalahkan Lily Endowment Inc (RM46.2 bilion), Yayasan Ford (RM38.8 bilion) dan Yayasan Robert Wood Johnson (RM32.1 bilion).
Yayasan ini juga akan mendapat tambahan modal apabila Warren Buffet, orang yang kedua terkaya di dunia, akan menyalurkan sebanyak RM118 bilion untuk kerja kedermawanan. Sejak Yayasan Bill dan Melinda Gates bermula pada tahun 2000, sebanyak RM14 bilion telah dibelanjakan untuk menangani isu dan penyelidikan kesihatan dan RM17 bilion untuk menangani soal pendidikan di AS.
Sumbangan Yayasan ini baik di India atau benua Afrika akan dapat mengubah kehidupan banyak manusia. Sayugia diingat satu daripada lima penduduk dunia atau 800 juta manusia berada dalam kelaparan. Seorang daripada lima manusia hidup dengan hanya RM3.20 sehari. Penyakit menyebabkan banyak manusia menderita. Lebih 30 juta manusia di benua Afrika dijangkiti HIV. Semua ini memerlukan perhatian. Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB), kerajaan negara-negara terbabit dan pertubuhan bukan kerajaan (NGO) telah mencuba menyelesaikan sekian banyak masalah dunia. Tetapi, dermawan seperti Bill Gates boleh membantu meringankan beban kemanusiaan.
Dalam sebuah tulisannya berjudul The Way We Give beliau menyebutkan bahawa kedermawanan ada kaitannya dengan 'memberi bagi tujuan memenuhi keperluan asas manusia sejagat'. Beliau memulakan yayasan itu apabila mendapat tahu bahawa dalam setahun lebih sejuta kanak-kanak di negara-negara miskin mati akibat penyakit yang sudah pupus di negara maju. Malaria misalnya mengancam 400 juta manusia tetapi setakat manakah penyelidikan dan bantuan pencegahan bagi mengelakkan kematian? Tibi masih menjadi masalah di banyak negara miskin dan membangun.
Mungkin penyakit seperti malaria dan tibi merupakan penyakit orang miskin yang tidak akan membawa pulangan besar pada syarikat farmaseutikal. Orang miskin tidak mampu membeli ubat mengawal HIV, malaria dan tibi. Lagipun, kebuluran, kepapaan melampau dan penyakit tidak menarik perhatian media. Bagi orang seperti Bill Gates, usaha kedermawanannya ialah untuk memulangkan kembali sebahagian kekayaannya untuk tujuan kemanusiaan. Beliau telah mengubah teknologi maklumat. Kini beliau mahu mengubah kehidupan manusia yang tidak bernasib baik. -- Berita Harian Online
Saturday, July 5, 2008
Politik minyak dunia di tangan AS
Oleh Md. Shukri Shuib
SERANGAN spekulator ke atas pasaran niaga hadapan bagi minyak terutamanya berhubung isu keselamatan di negara pengeluar memacu kenaikan drastik harga bahan mentah itu di pasaran dunia.
Dunia kini sedang berhadapan dengan pelbagai konflik semasa. Ancaman konflik bersenjata di Asia Barat dilihat semakin meruncing. Konflik di antara Israel dan Palestin yang berlaku sejak 1940-an hingga kini masih belum menemui jalan penyelesaian yang jitu.
Kini, krisis tersebut dilihat menular ke peringkat yang lebih meruncing. Ancaman Amerika Syarikat (AS) terhadap Syria dan Iran yang dianggap musuh kedamaian kepada Israel menyebabkan rantau Asia Barat yang merupakan ‘Antartika minyak dunia’ tidak lagi selamat. Untuk rekod, Asia Barat adalah kawasan pembekal kepada 29 peratus keperluan minyak dunia.
Tanggapan kawasan pengeluar minyak ini tidak selamat menambah parahkan lagi spekulasi ke atas pasaran niaga hadapan bagi minyak dan seterusnya meningkatkan harga ke atas pembekalan komoditi terbabit. Inilah bahana apabila negara-negara dunia bertindak untuk ‘memperkasakan’ keselamatan konvensional masing-masing meliputi aspek ketenteraan melebihi ‘pemerkasaan’ ketahanan daripada segi survival dan keperluan asasi rakyat.
Lihat sahaja kepada statistik perbelanjaan ketenteraan yang dilakukan oleh negara-negara maju, AS sahaja di antara tahun 2001 hingga 2006, secara rasminya di anggarkan membelanjakan sejumlah AS$545 bilion, diikuti Rusia (AS$25 bilion), China (AS$45 bilion), Perancis (AS$50 bilion), Britain (AS$55 bilion), Jerman (AS$40 bilion) dan Jepun AS$50 bilion.
Sehingga September 2006, rekod menunjukkan daripada sejumlah 1.1 juta ketumbukan ketenteraan AS, sebanyak 333 ribu tentera berada di luar AS. Sebanyak 55 peratus atau lebih 212 ribu tenteranya mengikuti misi ketenteraan luar negara yang ditempatkan di negara-negara Asia Barat yang juga merupakan negara bersejarah dunia Islam. Ini menunjukkan AS memang berhasrat menguasai dan memastikan rantau ‘Antartika minyak dunia’ pada bila-bila masa berada dalam lingkungan ‘keselamatannya.’
Ini sungguh menghairankan, kerana dari segi pengajian konflik dunia, Afrika merupakan kawasan bergolak paling aktif, namun AS hanya menempatkan seramai 1,700 tenteranya, dan ia adalah jumlah peratusan yang kurang dari satu peratus berbanding keseluruhan pasukan operasi luar negaranya. Ini semua membuktikan bahawa peranan ‘askar pengaman’ AS hanya bertujuan strategik tertentu bagi kuasa besar itu.
Apakah muslihat di sebalik penempatan ketenteraan AS yang begitu ramai di negara-negara Islam, terutamanya di kawasan yang merupakan rizab eksport minyak dunia? Ini menunjukkan bahawa dalam dasar luar AS, percaturan minyak merupakan satu doktrin dalam kamus keselamatannya.
Selain itu, keupayaan syarikat-syarikat minyak gergasi dari negara kuasa besar tersebut untuk meneroka dan menguasai medan minyak dilihat sebagai satu lagi mekanisme penguasaan sumberbekalan yang begitu penting.
Dalam konteks keselamatan Malaysia, jaminan keselamatan medan minyak negara untuk terus dikuasai penerokaan oleh syarikat milik nasional harus dilihat sebagai agenda negara. Jika AS sanggup melakukan apa sahaja tindakan terhadap dunia semata-mata bagi memperluaskan jaringan capaiannya terhadap sumber minyak, maka Malaysia tidak harus menggadaikan kepentingan nasional dengan memberikan konsesi kepada syarikat asing.
Tindakan pembangkang yang mengemukakan cadangan tersebut pada sesi Parlimen baru-baru ini dilihat sebagai satu cadangan dangkal dan tidak memikirkan kepentingan strategik nasional. Hanya mahukan royalti yang berganda, ketamakan pembangkang akan menjejaskan kepentingan sumber negara untuk jangka panjang.
Tindakan pembangkang seolah-olah mahu pemberian tender dibuka kepada syarikat asing amat dikesali kerana ia boleh menggadaikan kepentingan minyak dan ekonomi negara. Sokongan AS kepada sesetengah pemimpin pembangkang di negara ini juga amat dicurigai, dan rakyat perlu menilai sokongan ini sama ada ia benar-benar telus atau mempunyai sebab dan makna tertentu. Tidak mudah bagi AS memberikan sokongan ‘kemanusiaan’ jika tanpa sebab dan alasan tertentu yang menguntungkan mereka.
Sejarah politik dunia menyaksikan bahawa Iraq dan rakyatnya di bawah pimpinan Saddam bertungkus lumus mempertahankan kedaulatannya daripada dicerobohi AS dan sekutunya yang tindak tanduknya berteraskan kepada cubaan penguasaan ke atas minyak.
Oleh itu, langkah pembangkang mengemukakan pandangan kepada kerajaan negara ini untuk membuka tender penerokaan minyak kepada syarikat asing dapat dinilai sebagai satu langkah ‘menggugat’ peranan syarikat minyak tempatan iaitu Petronas yang saban tahun berjaya memberi sumbangan melebihi 30 peratus daripada bajet negara.
Bayangkan jika tiada Petronas dan syarikat milik kerajaan (GLC) lainnya, berapakah dana bajet yang tinggal. Di manakah wang untuk menampung kekurangan tersebut dapat diperolehi? Pemimpin-pemimpin, tanpa mengira ideologi parti harus lebih berhati-hati dan bersikap patriot melebihi daripada hanya mengemukakan retorik politik dalam badan legislatif negara yang akhirnya menunjukkan kedangkalan pemikiran dan tindakan kepimpinan mereka.
Untuk itu, senario antarabangsa kini jelas menunjukkan bahawa minyak ialah satu sumber strategik. Negara yang menguasai minyak akan menguasai dunia. Barangkali hujah mengatakan peperangan di Iraq dan Asia Barat serta persengketaan yang berterusan mampu dirumus sebagai satu langkah AS untuk menguasai kepentingan minyak di rantau itu adalah benar dan berasas.
Perdagangan minyak hanyalah di atas kertas sahaja ada benarnya, jika dilihat daripada fakta bahawa kebanyakan proses jual beli minyak mentah di pasaran antarabangsa melibatkan London, New York dan Singapura tidak pun berlaku perdagangan minyak secara fizikal. Fakta tahun 2003 misalnya menunjukkan jumlah perdagangan pasaran hadapan di ketiga-tiga pasaran utama minyak mentah dunia melonjak ketara dengan melibatkan 100 bilion tong iaitu lebih besar daripada pengeluaran minyak dunia.
Untuk rekod juga, keluaran minyak dunia pada 2008 dianggarkan hanya dalam kapasiti 91.28 juta tong sehari jika digabungkan Pertubuhan Negara-Negara Pengeluar Minyak (OPEC) dan bukan anggota OPEC.
OPEC yang merangkumi 12 negara anggota membekalkan sejumlah 37.10 juta tong sehari, dan bukan OPEC merangkumi lebih 27 negara termasuk Malaysia secara keseluruhannya menyumbang kepada pasaran antarabangsa dengan mengeluarkan 54.18 juta tong minyak sehari.
AS yang juga negara bukan OPEC sebenarnya mengikut perangkaan EIA untuk 2008 ini, dijangkakan akan mampu mengeluarkan sejumlah 8.67 juta tong minyak mentah sehari, ini hampir menyamai pengeluaran Arab Saudi yang mengeluarkan 9.1 juta tong sehari.
Ini menunjukkan bahawa dengan kenaikan harga minyak mentah semasa dunia kini, maka AS juga mempunyai kepentingan yang jelas dan nyata dalam pasaran minyak mentah antarabangsa.
Justeru, hipotesis bahawa kenaikan harga minyak di pasaran global kini jelas tidak ada kaitan langsung dengan tindakan pembekalan dan permintaan dalam pasaran antarabangsa, sebaliknya adalah lebih merupakan tindakan ‘penyangak spekulasi’ yang hanya bertindak mengaut untung yang besar atas kesengsaraan masyarakat dunia. Lihat sahaja polemik kewangan yang dihadapi negara masa kini, ia jelas berkait rapat dari kesan rantaian akibat kenaikan harga spekulatif minyak mentah yang melonjak seolah-olah tiada berpenghujung.
Inilah kesan manipulatif dan spekulatif antarabangsa terhadap dunia. Sikap AS yang sering merancang ketidakstabilan ke atas negara pengeksport utama minyak adalah bermotifkan dasar luar yang mahu melihat negara-negara membangun seperti Malaysia, terutamanya negara Islam mengalami kesulitan kewangan dan membantutkan pembangunannya. Harapan akhirnya, satu persatu negara-negara dunia akan ‘melutut’ kepada AS dan institusi kewangan antarabangsa yang jelas proksi kepada permainan politik Washington.
Kini persoalan ‘politik minyak’ yang berlaku di peringkat antarabangsa tidak seharusnya dibiarkan berleluasa. Satu langkah pembetulan perlu dilakukan segera dan bersifat sejagat. Negara-negara membangun dan Islam dalam platform Pertubuhan Persidangan Islam (OIC) dan juga Pergerakan Negara-Negara Berkecuali (NAM) seharusnya mula memikirkan usaha untuk mengalihkan pasaran niaga hadapan bagi minyak kepada pihak pengeksport dan juga pembeli secara terus tanpa perlu lagi melalui kaedah pasaran seperti sedia ada yang dipraktikkan secara kapitalis membuta tuli.
Malaysia harus memainkan peranan lebih aktif untuk menyedarkan masyarakat antarabangsa dan juga pelbagai lapisan masyarakat negara ini tanpa mengira kerajaan mahupun pembangkang betapa buruknya kegiatan tidak bermoral ‘penyangak dan spekulator komoditi.’
Pimpinan dan rakyat keseluruhannya harus melihat bahana percaturan politik minyak di persada antarabangsa ini tidak harus diabaikan. Ini kerana kesannya juga akan turut melanda negara kita yang pasti lebih dahsyat daripada gugatan krisis ekonomi akibat spekulasi mata wang pada 1997 lalu. -- Utusan Malaysia Online
SERANGAN spekulator ke atas pasaran niaga hadapan bagi minyak terutamanya berhubung isu keselamatan di negara pengeluar memacu kenaikan drastik harga bahan mentah itu di pasaran dunia.
Dunia kini sedang berhadapan dengan pelbagai konflik semasa. Ancaman konflik bersenjata di Asia Barat dilihat semakin meruncing. Konflik di antara Israel dan Palestin yang berlaku sejak 1940-an hingga kini masih belum menemui jalan penyelesaian yang jitu.
Kini, krisis tersebut dilihat menular ke peringkat yang lebih meruncing. Ancaman Amerika Syarikat (AS) terhadap Syria dan Iran yang dianggap musuh kedamaian kepada Israel menyebabkan rantau Asia Barat yang merupakan ‘Antartika minyak dunia’ tidak lagi selamat. Untuk rekod, Asia Barat adalah kawasan pembekal kepada 29 peratus keperluan minyak dunia.
Tanggapan kawasan pengeluar minyak ini tidak selamat menambah parahkan lagi spekulasi ke atas pasaran niaga hadapan bagi minyak dan seterusnya meningkatkan harga ke atas pembekalan komoditi terbabit. Inilah bahana apabila negara-negara dunia bertindak untuk ‘memperkasakan’ keselamatan konvensional masing-masing meliputi aspek ketenteraan melebihi ‘pemerkasaan’ ketahanan daripada segi survival dan keperluan asasi rakyat.
Lihat sahaja kepada statistik perbelanjaan ketenteraan yang dilakukan oleh negara-negara maju, AS sahaja di antara tahun 2001 hingga 2006, secara rasminya di anggarkan membelanjakan sejumlah AS$545 bilion, diikuti Rusia (AS$25 bilion), China (AS$45 bilion), Perancis (AS$50 bilion), Britain (AS$55 bilion), Jerman (AS$40 bilion) dan Jepun AS$50 bilion.
Sehingga September 2006, rekod menunjukkan daripada sejumlah 1.1 juta ketumbukan ketenteraan AS, sebanyak 333 ribu tentera berada di luar AS. Sebanyak 55 peratus atau lebih 212 ribu tenteranya mengikuti misi ketenteraan luar negara yang ditempatkan di negara-negara Asia Barat yang juga merupakan negara bersejarah dunia Islam. Ini menunjukkan AS memang berhasrat menguasai dan memastikan rantau ‘Antartika minyak dunia’ pada bila-bila masa berada dalam lingkungan ‘keselamatannya.’
Ini sungguh menghairankan, kerana dari segi pengajian konflik dunia, Afrika merupakan kawasan bergolak paling aktif, namun AS hanya menempatkan seramai 1,700 tenteranya, dan ia adalah jumlah peratusan yang kurang dari satu peratus berbanding keseluruhan pasukan operasi luar negaranya. Ini semua membuktikan bahawa peranan ‘askar pengaman’ AS hanya bertujuan strategik tertentu bagi kuasa besar itu.
Apakah muslihat di sebalik penempatan ketenteraan AS yang begitu ramai di negara-negara Islam, terutamanya di kawasan yang merupakan rizab eksport minyak dunia? Ini menunjukkan bahawa dalam dasar luar AS, percaturan minyak merupakan satu doktrin dalam kamus keselamatannya.
Selain itu, keupayaan syarikat-syarikat minyak gergasi dari negara kuasa besar tersebut untuk meneroka dan menguasai medan minyak dilihat sebagai satu lagi mekanisme penguasaan sumberbekalan yang begitu penting.
Dalam konteks keselamatan Malaysia, jaminan keselamatan medan minyak negara untuk terus dikuasai penerokaan oleh syarikat milik nasional harus dilihat sebagai agenda negara. Jika AS sanggup melakukan apa sahaja tindakan terhadap dunia semata-mata bagi memperluaskan jaringan capaiannya terhadap sumber minyak, maka Malaysia tidak harus menggadaikan kepentingan nasional dengan memberikan konsesi kepada syarikat asing.
Tindakan pembangkang yang mengemukakan cadangan tersebut pada sesi Parlimen baru-baru ini dilihat sebagai satu cadangan dangkal dan tidak memikirkan kepentingan strategik nasional. Hanya mahukan royalti yang berganda, ketamakan pembangkang akan menjejaskan kepentingan sumber negara untuk jangka panjang.
Tindakan pembangkang seolah-olah mahu pemberian tender dibuka kepada syarikat asing amat dikesali kerana ia boleh menggadaikan kepentingan minyak dan ekonomi negara. Sokongan AS kepada sesetengah pemimpin pembangkang di negara ini juga amat dicurigai, dan rakyat perlu menilai sokongan ini sama ada ia benar-benar telus atau mempunyai sebab dan makna tertentu. Tidak mudah bagi AS memberikan sokongan ‘kemanusiaan’ jika tanpa sebab dan alasan tertentu yang menguntungkan mereka.
Sejarah politik dunia menyaksikan bahawa Iraq dan rakyatnya di bawah pimpinan Saddam bertungkus lumus mempertahankan kedaulatannya daripada dicerobohi AS dan sekutunya yang tindak tanduknya berteraskan kepada cubaan penguasaan ke atas minyak.
Oleh itu, langkah pembangkang mengemukakan pandangan kepada kerajaan negara ini untuk membuka tender penerokaan minyak kepada syarikat asing dapat dinilai sebagai satu langkah ‘menggugat’ peranan syarikat minyak tempatan iaitu Petronas yang saban tahun berjaya memberi sumbangan melebihi 30 peratus daripada bajet negara.
Bayangkan jika tiada Petronas dan syarikat milik kerajaan (GLC) lainnya, berapakah dana bajet yang tinggal. Di manakah wang untuk menampung kekurangan tersebut dapat diperolehi? Pemimpin-pemimpin, tanpa mengira ideologi parti harus lebih berhati-hati dan bersikap patriot melebihi daripada hanya mengemukakan retorik politik dalam badan legislatif negara yang akhirnya menunjukkan kedangkalan pemikiran dan tindakan kepimpinan mereka.
Untuk itu, senario antarabangsa kini jelas menunjukkan bahawa minyak ialah satu sumber strategik. Negara yang menguasai minyak akan menguasai dunia. Barangkali hujah mengatakan peperangan di Iraq dan Asia Barat serta persengketaan yang berterusan mampu dirumus sebagai satu langkah AS untuk menguasai kepentingan minyak di rantau itu adalah benar dan berasas.
Perdagangan minyak hanyalah di atas kertas sahaja ada benarnya, jika dilihat daripada fakta bahawa kebanyakan proses jual beli minyak mentah di pasaran antarabangsa melibatkan London, New York dan Singapura tidak pun berlaku perdagangan minyak secara fizikal. Fakta tahun 2003 misalnya menunjukkan jumlah perdagangan pasaran hadapan di ketiga-tiga pasaran utama minyak mentah dunia melonjak ketara dengan melibatkan 100 bilion tong iaitu lebih besar daripada pengeluaran minyak dunia.
Untuk rekod juga, keluaran minyak dunia pada 2008 dianggarkan hanya dalam kapasiti 91.28 juta tong sehari jika digabungkan Pertubuhan Negara-Negara Pengeluar Minyak (OPEC) dan bukan anggota OPEC.
OPEC yang merangkumi 12 negara anggota membekalkan sejumlah 37.10 juta tong sehari, dan bukan OPEC merangkumi lebih 27 negara termasuk Malaysia secara keseluruhannya menyumbang kepada pasaran antarabangsa dengan mengeluarkan 54.18 juta tong minyak sehari.
AS yang juga negara bukan OPEC sebenarnya mengikut perangkaan EIA untuk 2008 ini, dijangkakan akan mampu mengeluarkan sejumlah 8.67 juta tong minyak mentah sehari, ini hampir menyamai pengeluaran Arab Saudi yang mengeluarkan 9.1 juta tong sehari.
Ini menunjukkan bahawa dengan kenaikan harga minyak mentah semasa dunia kini, maka AS juga mempunyai kepentingan yang jelas dan nyata dalam pasaran minyak mentah antarabangsa.
Justeru, hipotesis bahawa kenaikan harga minyak di pasaran global kini jelas tidak ada kaitan langsung dengan tindakan pembekalan dan permintaan dalam pasaran antarabangsa, sebaliknya adalah lebih merupakan tindakan ‘penyangak spekulasi’ yang hanya bertindak mengaut untung yang besar atas kesengsaraan masyarakat dunia. Lihat sahaja polemik kewangan yang dihadapi negara masa kini, ia jelas berkait rapat dari kesan rantaian akibat kenaikan harga spekulatif minyak mentah yang melonjak seolah-olah tiada berpenghujung.
Inilah kesan manipulatif dan spekulatif antarabangsa terhadap dunia. Sikap AS yang sering merancang ketidakstabilan ke atas negara pengeksport utama minyak adalah bermotifkan dasar luar yang mahu melihat negara-negara membangun seperti Malaysia, terutamanya negara Islam mengalami kesulitan kewangan dan membantutkan pembangunannya. Harapan akhirnya, satu persatu negara-negara dunia akan ‘melutut’ kepada AS dan institusi kewangan antarabangsa yang jelas proksi kepada permainan politik Washington.
Kini persoalan ‘politik minyak’ yang berlaku di peringkat antarabangsa tidak seharusnya dibiarkan berleluasa. Satu langkah pembetulan perlu dilakukan segera dan bersifat sejagat. Negara-negara membangun dan Islam dalam platform Pertubuhan Persidangan Islam (OIC) dan juga Pergerakan Negara-Negara Berkecuali (NAM) seharusnya mula memikirkan usaha untuk mengalihkan pasaran niaga hadapan bagi minyak kepada pihak pengeksport dan juga pembeli secara terus tanpa perlu lagi melalui kaedah pasaran seperti sedia ada yang dipraktikkan secara kapitalis membuta tuli.
Malaysia harus memainkan peranan lebih aktif untuk menyedarkan masyarakat antarabangsa dan juga pelbagai lapisan masyarakat negara ini tanpa mengira kerajaan mahupun pembangkang betapa buruknya kegiatan tidak bermoral ‘penyangak dan spekulator komoditi.’
Pimpinan dan rakyat keseluruhannya harus melihat bahana percaturan politik minyak di persada antarabangsa ini tidak harus diabaikan. Ini kerana kesannya juga akan turut melanda negara kita yang pasti lebih dahsyat daripada gugatan krisis ekonomi akibat spekulasi mata wang pada 1997 lalu. -- Utusan Malaysia Online
Subscribe to:
Posts (Atom)